Modellen

Models of fatal and non-fatal outcome measurement in the trauma population

Binnen het project Trauma Topzorg draait alles om maatwerk voor de patiënt, om daarmee kwaliteit van leven te verbeteren. In de studie Models of fatal and non-fatal outcome measurement in the trauma population, in de wandelgangen kortweg ‘Modellen’ genoemd, is dat niet anders. Bestaande kwaliteitsmodellen worden onder de loep genomen. Belangrijke vraag daarbij is: is ‘sterfte’ nog wel de enige maat waarmee gemeten moet worden?

Projectleider Mariska de Jongh legt de aanleiding voor het onderzoek uit: “Binnen traumazorg meten we kwaliteit van traumazorg en vergelijken de resultaten daarvan met internationale normen of bijvoorbeeld andere centra. De kans op overleven wordt bepaald met behulp van predictiemodellen. Deze kans wordt vervolgens steeds naast werkelijke overleving gezet. Wij onderzoeken nu of we met deze bestaande modellen voldoende de kwaliteit van traumazorg kunnen meten.”

In Nederland wordt met name gebruik gemaakt van internationale voorspellende modellen. De klassieke uitkomstmaat die hierbij gebruikt wordt, is ziekenhuissterfte. Op basis van patiënt- en ongevalkenmerken worden de overlevingskansen binnen een patiëntengroep voorspeld. De Jongh: “Naast het feit dat met de bestaande modellen overleving niet voor elke patiëntgroep goed te voorspellen is, is het sterftecijfer de laatste jaren fors gedaald. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat de zorg dus verbeterd is om het daar vervolgens bij te laten. We moeten nu verder kijken dan puur naar overleven.”

In deze studie Modellen worden bestaande modellen gevalideerd en alternatieven ontwikkeld. Op basis van de grote hoeveelheid data die met de overkoepelende BIOS-studie worden verzameld, worden voorspellende modellen ontwikkeld, gebaseerd op kwaliteit van leven na overleving van een trauma. De Jongh: “Met deze studie willen we een bijdrage leveren aan nationale en internationale traumaregistratie. Door de grote schaal waarop we meten, namelijk bij de hele traumapopulatie in Brabant, zijn we voorloper op het gebied van het toevoegen van niet-fatale uitkomstmaten aan bestaande fatale voorspellende modellen.”

Projectleiders: Mariska de Jongh en Koen Lansink.