Het verhaal van de medewerker van het mortuarium

“We geven mensen de ruimte die ze nodig hebben”

“Het zorgen voor een overledene is ons werk,” zo begint Barend zijn verhaal. “Wat het moeilijker maakt bij het overlijden van baby’s of te vroeg geboren kinderen, is de emotie eromheen. Je hebt te maken met jongere mensen, die zich soms schuldig voelen of gevoelens van onmacht uiten. Ze leunen meer op jouw ervaring. Dat maakt het meer beladen voor ons. Omdat je die spanning voelt, ben je net wat scherper. Je let meer op welke behoefte iemand heeft en past je daaraan aan.”

Als er een kindje is overleden, te vroeg geboren of niet, wordt het kindje naar het mortuarium Mémorta gebracht. Afhankelijk van de drukte brengt de verpleegkundige het kindje naar het mortuarium of haalt een medewerker het kindje zelf op. Als ouders dat willen, kunnen ze in alle rust afscheid nemen van hun kind. “Wij gebruiken daar de rouwkamer voor. Die passen we aan qua sfeer. Daar baren we het kindje op in een mandje op een tafel. Er is ruimte voor het houden van een afscheidsritueel of zelfs een dienst. Het gaat erom waar ouders en familie zelf behoefte aan hebben.”

Barend vertelt over een gezin dat onlangs afscheid kwam nemen van een te vroeg geboren kindje. “De ouders vroegen of ze hun andere kinderen mee mochten nemen. Dat mag natuurlijk altijd. Ze namen met het hele gezin afscheid. Dat vond ik mooi. Mensen vinden het soms lastig om een onderwerp aan te kaarten of vragen te stellen. Dat is echt niet nodig. Eigenlijk kan alles en helpen we graag mee om het een waardig afscheid te laten zijn. Wij geven mensen de ruimte die ze nodig hebben. Zijn een luisterend oor. Het gaat om hún afscheid en niet om wat ik of mijn collega’s ervan vinden.”

Barend Zeegers - mortuarium Mémorta