Kraakbeentransplantatie via kijkoperatie

Ze danst en sport graag, houdt van een feestje en werkt met kinderen in het speciaal onderwijs. Het enige lastige? Veel verder dan Netflix kijken en 3 keer per week met de taxi naar de fysiotherapeut kwam Maxime van Dordrecht (25) uit Oirschot lange tijd niet. Ze is herstellende van een kraakbeentransplantatie die ze onderging in het ETZ. Bijzonder is dat ze de eerste patiënt in Nederland is waarbij dit via een kijkoperatie gebeurde. 

Een kraakbeentransplantatie 

Het kraakbeen in de knie zorgt voor de soepele beweging van het gewricht. Als het kraakbeen beschadigd is kan dit vervelende pijnklachten opleveren. Een groot kraakbeendefect bij een jonge patiënt als Maxime moet zeer serieus genomen worden. Om voor een kraakbeentransplantatie in aanmerking te komen moet je echter wel aan een aantal criteria voldoen, bij Maxime was dit het geval. 

Laten we beginnen bij het begin: je knie.

‘Van mijn knie heb ik eigenlijk al mijn hele leven last. Vooral na het dansen, sporten had ik er last van. Ik heb er ook blessures aan opgelopen. Dat leidde al tot een eerdere operatie, in 2011. Deze had alleen niet het effect waar we op hoopten. De pijn kwam terug en daardoor ben ik onder andere gestopt met dansen.’

Je koos ervoor om te stoppen met dansen om de knie minder te belasten. Hielp dat?

‘Eigenlijk niet. In het dagelijks leven bleef ik er ook last van houden. Als ik langere afstanden liep of bijvoorbeeld naar een festival ging deed het aan het einde van de dag enorm pijn. Ook werk ik in het speciaal onderwijs, met kinderen. Dus ik moet vaak door mijn knieën, ook dat was enorm belastend. De pijn werd naar verloop van tijd steeds heftiger. Er moest een oplossing komen.’

Waar zocht je die oplossing?

‘Heb met verschillende ziekenhuizen contact gehad. Daar waren vaak behoorlijke wachtlijsten. Het lastige was ook dat veel orthopeden een tijd hebben moeten stoppen met het uitvoeren van kraakbeentransplantaties. Op een gegeven moment wees een vriendin me op een Facebookbericht van het ETZ. Daarin stond dat het ziekenhuis de kraakbeentransplantaties weer ging uitvoeren. Ik nam contact op en zat al vrij snel aan tafel met dr. Caron van het ETZ.

En toen. Meteen opereren?

‘Nee, een kraakbeentransplantatie is een ingreep die je niet zomaar doet. Je bent lang aan het revalideren en dit heeft impact op je leven. Daar heeft dr. Caron me heel nadrukkelijk op gewezen. Ik heb het weloverwogen besluit gemaakt om de operatie te ondergaan. Op 9 januari van dit jaar was het zo ver’.

En dat was niet zomaar een operatie. De eerste kijkoperatie in Nederland.

‘Dat maakt het wel extra bijzonder ja. Ik heb tijdens de operatie (met een ruggenprik) zelf mee gekeken op het scherm. Ik kon precies zien wat ze deden. Heel apart, maar wel heel gaaf. De operatie verliep gelukkig goed’. 

En toen begon je aan het volgende hoofdstuk.

‘Klopt, de revalidatie. Het is lastig om precies te zeggen hoelang het duurt. Maar het herstel bij de fysio duurt sowieso 12 maanden. Drie keer per week kwam ik per taxi van Oirschot naar Medap in Tilburg. Inmiddels mag ik weer zelf autorijden. Bij Medap revalideer ik onder begeleiding van Kevin van Geel, waar ik veel steun aan heb. Kevin was er bijvoorbeeld ook bij tijdens mijn operatie. De sessies duren anderhalf uur en dan ga ik weer naar huis. In stapjes werken we toe naar herstel. Daarvoor doen we verschillende oefeningen. In het begin was het zo dat iedereen letterlijk aan de kant moest en even moest stoppen met oefeningen omdat ik er aan kwam. Er hoefde maar per ongeluk een bal tegen me aan te rollen ofzo en dat kon grote gevolgen hebben. Daarna werkte we toe naar het buigen van de knie in 90 graden, daarna steeds verder. 

Kleine stapjes, een lang traject. Is dat niet ontzettend zwaar? 

‘Dat is het vooral mentaal. Voor mijn omgeving is het soms ook best lastig. Die hebben niet altijd door wat zo’n traject inhoudt. Werkgevers kunnen bijvoorbeeld denken dat zittend werk moet lukken, maar zo simpel is het niet. Maar ik heb veel steun aan mijn vrienden, familie en mijn vriend. En op momenten dat het even tegenzit probeer ik me gewoon weer vast te houden aan mijn doel. Ik wil alles op alles zetten om weer normale dagelijkse dingen te doen. Uit die gedachte haal ik kracht’.

En toen kwam de coronacrisis. Had dit effect op je revalidatie?

Omdat ik als ‘urgent’ werd gezien kon ik gelukkig nog steeds 3 keer in de week naar de fysio. Ze hebben daar een grote oefenzaal waar ik makkelijk 1,5 meter afstand kon houden van mijn therapeut. Zo kon mijn herstel gelukkig doorgaan. Het was ook echt een ‘uitje’ omdat dit de enige reden voor mij was in de tijd met corona waardoor ik de deur uit ging. 

Al met al heeft de coronacrisis voor mij ook wel een positief effect gehad. Ik kon meer rust pakken, wat goed is voor mijn herstel. Op het moment dat ik net kon gaan werken sloten de scholen, waardoor ik een hele lange periode thuis heb gewerkt. Hierdoor heeft mijn knie nog meer rust gekregen en kan ik nu meteen weer vol aan de bak op het werk. Mijn knie kan dit weer aan. Afgelopen week ben ik weer begonnen op het werk. We waren bang dat ik misschien last zou krijgen van mijn knie door het vele (trap)lopen, maar gelukkig was dit niet zo!