'Het gevoel van een hete aardappel in de keel'

Toen de KNO-arts in de keel keek van Frans Simons (67), bleek het verkeerde boel. Er waren afwijkende stipjes op zijn stembanden zien. Diagnose: hoofd-halskanker.

“Het begon vorig jaar februari. Ik was al een tijd wat heser. Ik heb altijd in het leger gezeten en heel hard moeten praten. Wist ik veel, ik dacht dat de heesheid daar wel door zou komen. Ik heb nooit iets en kom dan ook nooit bij de dokter”, zegt Frans. Toch gaat hij op advies van zijn omgeving ‘even’ naar de huisarts. Al snel belandt hij op de spreekkamer bij de KNO-arts. Frans: “Ik had slechts twee vragen: ‘Dokter, wat is het?’ En: ‘Wat kunnen we eraan doen?’” 

Geen chemo

Al snel krijgt Frans te horen dat een operatie niet mogelijk is, alleen bestraling en chemotherapie. “Chemo, daar begin ik niet aan”, zei Frans stellig tegen de KNO-arts. “Ik heb mijn vrouw verloren door chemotherapie. De behandeling die zij kreeg voor borstkanker is een lijdensweg geweest. Haar hele lichaam ging toen razendsnel achteruit, totdat het geen leven meer was. Dat wilde ik koste wat kost niet. Gelukkig dacht de dokter goed met mij mee en legde alle mogelijkheden perfect uit. Ik kreeg ook een ‘boekske’ mee met alle informatie. Uiteindelijk koos ik ervoor om alleen bestralingen te ondergaan.”

Bourgondiër

Frans ondergaat dertig bestralingen in Instituut Verbeeten. De behandeling slaat aan. “Ik hoef me aan één kant van mijn gezicht niet meer te scheren, voordeeltje van de bestraling”, grinnikt Frans. Desalniettemin is het traject hem flink tegengevallen. “Ik heb veel pijn geleden en nog steeds. Eten is momenteel geen lolletje; het slikken gaat moeizaam en doet veel pijn, en dat terwijl ik een echte Bourgondiër ben. Continu voelt het alsof ik een hete aardappel in mijn keel heb. Ik kom tegenwoordig geen grammetje meer aan.”

Door de vele bestralingen is het strotklepje van Frans verdikt, het klepje dat de luchtpijp afsluit van de slokdarm. “Dat maakt dat ik me in een druppeltje speeksel vreselijk kan verslikken.” Daarnaast kost praten Frans veel energie. “Een van mijn stembanden werkt nog maar voor een paar procent. Ik heb daarom veel lucht nodig om mijn stem te laten horen.”

Vertrouwen

“Ik ben zo blij dat ik er nog ben!”, zegt Frans. “Dagelijks geniet ik van mijn kleinkind van zeven en ben ik veel in de tuin te vinden. Laatst heb ik allemaal nieuwe meubels gekocht en de keuken opnieuw laten bekleden. Ik geniet!” Frans moet de komende jaren nog vaak op controle komen. “Maar ik heb het volste vertrouwen erin dat het goedkomt.” Hij heeft nog één tip: “Wacht niet te lang met naar de dokter gaan. Dan ben je er op tijd bij.”