'Alle zorg komt bij elkaar'

Milou van Elven (28) is 22 weken zwanger. Samen met partner Nick en zoontje Tom verheugen zij zich op de komst van hun tweede kindje, ergens rond 8 november. Daarmee breekt een spannende tijd aan. Gaat het weer goedkomen, net als de vorige keer? Tom is vorig jaar in het ziekenhuis geboren, op locatie ETZ TweeSteden. Ook dit keer kiezen zij voor een bevalling in het ziekenhuis. Alleen wordt het dan locatie ETZ Elisabeth, hoorde Milou van de verloskundige.

Intake

Tijdens het intakegesprek vertelt verloskundige Patricia over de verschuivingen in de geboortezorg. Zwangeren die na 9 oktober zijn uitgerekend, bevallen automatisch op locatie ETZ Elisabeth. Voor Milou en Nick was dat nieuw, maar ze zijn altijd wel benieuwd hoe het ergens anders is.

Milou: “Patricia had een schets gemaakt van het nieuwe Moeder- en Kindcentrum. Dat zag er goed en logisch uit. Ja, we vertrouwen erop dat het daar ook weer goedkomt.” Nick vult haar aan: “Het is goed dat alle kennis gecentraliseerd wordt en alle zorg bij elkaar komt.”


Het Moeder- en Kindcentrum biedt integrale zorg aan elke zwangere. Zowel de verloskundige als de gynaecoloog zijn op de hoogte van de zwangerschap. Op de foto van links naar rechts: Nick, Milou en Tom, Patricia (verloskundige) en Nicole (gynaecoloog). 

Route

“Waar ik wel erg benieuwd naar ben, is de route de je als zwangere al puffend door het ziekenhuis aflegt,” vraagt Milou zich af. “Met drie centimeter ontsluiting en flinke weeën, werd ik bij Tom - tijdens lunchtijd - al puffend het ziekenhuis binnengereden. Langs een druk restaurant met kwebbelende mensen. Dat vond ik echt moeilijk. Nu kan ik erom lachen, maar dat neemt niet weg dat ‘stilletjes’ binnengereden worden wel erg prettig is.” 

Eigen regie

We blikken terug op de bevalling van Tom. “Toen de bevalling zich aandiende, bereikte ik na negen uur slechts drie centimeter ontsluiting,” vertelt Milou. “Het werd me te veel. In overleg met verloskundige Tannet vertrokken we naar ETZ TweeSteden; ik wilde heel graag pijnmedicatie.” In het ziekenhuis aangekomen, was een ruggenprik snel gezet.

Milou vervolgt: “Het voelt zo fijn dat er ruimte is voor eigen inbreng. Destijds stond in ons geboorteplan geen ruggenprik. Maar toen het eenmaal zover was, wilde ik het heel graag. Niemand die zei: ‘Weet je het wel zeker? Ik hoefde me niet te verantwoorden; het werd gewoon gedaan! Fijn dat dat mogelijk is.”

Altijd bij elkaar

Een van de pijlers van Family Centered & Integrated Care is dat moeder en kind altijd bij elkaar blijven. “Hoe het voelde dat Tom de hele tijd bij ons was? Zo vertrouwt en heel normaal!”, vertelt Milou. “Geen seconde dacht ik dat het ook anders zou kunnen”, vervolgt zij. “Je vertrouwt volledig op de verpleging. Als zij zeggen dat Tom mee moet voor onderzoekjes, is dat ook goed. Nee, het voelde fijn en heel normaal dat hij steeds bij ons bleef.”

Partner

Op de vraag ‘Wat hoop je op locatie ETZ Elisabeth aan zorg te ontvangen?’ reageert Milou lachend en antwoord: “Dat er iemand is die ook aan Nick denkt en voor hem zorgt. Want dat was bij Tom namelijk echt fijn. We kregen een mannelijke verpleegkundige toegewezen die zich heel goed in Nick kon verplaatsen en ervoor zorgde dat hij iets te eten kreeg en kon slapen. Het ontbrak hem aan niets”, lacht ze. “En weet je, dat geeft mij ook rust.”

Communicatie

“En ik hoop ook dat de communicatie weer goed verloopt”, vervolgt Milou. “Als destijds de verpleging wegging, gaven ze ook aan wanneer ze terug kwamen, wat er ging gebeuren. En ze hielden zich aan die afspraken. Je wist waar je aan toe was.” Dit werd met name duidelijk in de zorg voor Tom.

“Tom had een zogenoemd ‘draadje’ op zijn hoofdje”, vertelt Milou. “Daarmee hoorden wij zijn hartslag door de kamer. Als het signaal wegviel, kwam er ook direct een verpleegkundige binnen lopen. Nog voordat wij tegen elkaar konden zeggen: ‘Goh, wat nu?’ We voelden dat ze op de hoogte waren, ons in de gaten hielden. Dat is echt een heel fijn gevoel.”

Meedenken

Tot slot blikt Milou weer even terug: “Het is goed dat er ruimte is voor je persoonlijke wensen, zoals bijvoorbeeld de ruggenprik, maar het is ook erg prettig als de verpleegkundige aangeeft wat er kan en met je meedenkt. Je meerdere oplossingen biedt. Je weet namelijk zelf helemaal niets; over bijvoorbeeld het douchen, over eten en drinken, over bezoek en over de zorg inhoudelijk. Als dit allemaal duidelijk is, dan zorgt dat voor rust en vertrouwen.”