Vaatchirurgie denkt 'out of the box'

In het ziekenhuis lig je niet voor de lol, vindt ook patiënt meneer Ling. Hij hoorde dat hij vanwege een intraveneuze antibioticakuur vier weken in het ETZ moest blijven. Dat ging hem te ver: “In het ziekenhuis lig ik te maar te liggen en van kringetjes lopen op de gang word ik niet beter.”

Een infectie aan zijn vaatprothese was de boosdoener van zijn opname. Meneer Ling had er al vier weken opzitten toen hij hoorde van de antibioticakuur. Op dat moment dacht hij: ik word gek, ik wil naar huis! Meteen naar huis gaan, kon natuurlijk niet. Maar onze collega’s van Vaatchirurgie dachten in het kader van buitengewone zorg op maat wel met hem mee.

Gewoon naar huis

Verschillende opties kwamen voorbij, zoals opgenomen worden in een andere zorginstelling. Die sloeg meneer Ling allemaal af. Hij wist het zeker: thuis is de plek waar ik wil zijn. Een helder verhaal dus. Maar als je vier keer per dag antibiotica moet injecteren, moet je daar eerst goed over nadenken. Zo is het volgens verpleegkundig specialist Koen van Hees niet mogelijk om vier keer per dag een thuiszorgmedewerker naar het huis van meneer Ling te sturen. “Dat legt te veel druk op de thuiszorg. Daarnaast was er geen alternatief qua antibioticum.” Meneer Ling besloot vervolgens om gewoon mee te kijken naar hoe het middel bij hem werd toegediend. Naderhand besloot hij dat dit zelf wilde leren. Op de afdeling vond men dat natuurlijk wel even spannend. Het gebeurt namelijk niet dagelijks dat patiënten zichzelf injecteren.

_{Verpleegkundig specialist Koen van Hees samen met verpleegkundige Marion die meneer Ling een spoedcursus gaf.}

Examen

Oefening baart kunst, zo ook bij meneer Ling. Hij oefende namelijk een week lang met stompe naalden en lege spuiten. Samen met de verpleegkundigen doorliep hij daarnaast een speciaal ontworpen stappenplan. Als afsluiter ging hij op examen, waar hij alle do’s en dont’s van het injecteren zo kon oplepelen. “Uiteindelijk vond ik het een fluitje van een cent”, aldus de tevreden patiënt. Zo kwam zijn vurige wens om terug naar huis te gaan uit. De thuiszorg kwam twee keer per dag langs om alles te controleren zodat de overgang soepel verliep. Op de tweede dag bleek dit al niet meer nodig te zijn.

Winst

Een nieuw experiment, dat uiteindelijk goed uitpakte. Teamleider Vaatchirurgie Yara Bell vond het zelf ook even spannend. “Daarom is het nóg leuker dat het gelukt is. Dit heeft ons als afdeling bewust gemaakt hoe we écht kunnen aansluiten op de wensen van de patiënt. Kijk eens verder dan de dag van vandaag. Durf van de geijkte paden af te stappen. Naast een goede oplossing voor de patiënt hebben we ook een bed vrijgespeeld in het ziekenhuis én nieuwe hulpmiddelen ontdekt voor zelftoediening. Misschien is dit treffende voorbeeld van gepaste zorg wel de toekomst. Het heeft in ieder geval een ontzettend positieve impact op de organisatie”, aldus Bell.