Mustafa Bulut is één van de acht geestelijk verzorgers in het ETZ. Hij is moslim en mag zich daarmee als enige in het hele ziekenhuis geestelijk verzorger met een islamitische achtergrond noemen. “Het is niet zo dat ik alleen de moslimpatiënten zie. Ik ben er voor iedereen”, zegt Mustafa.
Een geestelijk verzorger staat patiënten bij in moeilijke tijden. “Je geeft antwoord op levensvragen en wandelt als het ware mee met mensen op hun levenspad, zodat ze betekenis vinden in wat ze meemaken”, legt Mustafa uit. Hij is in dit geval Imam: een geestelijk verzorger met een religieuze achtergrond. “Als Imam kan ik bij het overlijden van een islamitische patiënt of bij de geboorte van een islamitische baby de nodige rituelen uitvoeren.”
De behoefte aanvoelen
Volgens Mustafa is het belangrijk om als geestelijk verzorger goed te luisteren naar de patiënt. “In mijn geval zie ik dat moslimpatiënten vaak behoefte hebben aan een geestelijk verzorger met een islamitische achtergrond.” Uiteraard adviseert hij zijn collega’s om ook moslimpatiënten te begeleiden en goed te kijken naar wat iemand écht nodig heeft. “Als ik toch nodig ben, dan kom ik. Het is niet zo dat ik alleen moslimpatiënten zie en mijn collega’s alleen christenen. We zijn er voor iedereen, ongeacht hun achtergrond. Het is belangrijk om de behoefte van de cultuur aan te voelen. Een geestelijk verzorger voelt snel aan waar het over gaat.”
Interculturele zorg in het ETZ.
De juiste persoon bij een complexe casus
Mustafa is als geestelijk verzorger vaak betrokken bij situaties die gaan over leven en dood. “Laatst was er een zwangere Syrische patiënte in het ziekenhuis met een foetus met het syndroom van Down. Ze was al voorbij de zestiende week en wilde de zwangerschap afbreken. Deze week was cruciaal, want de foetus heeft dan volgens de islam al een ziel. Breek je de zwangerschap af, dan wordt dat gezien als moord.” Op zo’n moment komt Mustafa om de hoek kijken. “Ik spreek Arabisch en kan literatuur raadplegen. Deze situatie was zo ingewikkeld, dat ik het mijn collega’s niet wilde aandoen. Hoe complexer de casus, hoe belangrijker het is om de juiste persoon te laten helpen.”
“Ik kom er niet uit, roep Mustafa!“
Mustafa geeft momenteel samen met zijn collega’s scholing aan zorgverleners op het gebied van interculturele zorg. “Hoe meer mensen wij scholen, hoe beter zij de behoefte van de patiënt aanvoelen. Hiermee voorkomen we dat collega’s roepen: ‘Ik kom er niet uit, roep Mustafa!’. Het is prima als ze mij roepen, maar ik kan niet overal bij zijn.” Tijdens de scholing leren zorgverleners wat mensen met een niet-Nederlandse achtergrond nodig hebben en hoe je als zorgverlener aansluiting vindt bij de behoefte van de patiënt en zijn familie. “Het is belangrijk de patiënt en zijn naasten het gevoel te geven dat ze welkom zijn en dat elke zorgverlener dat gevoel kan geven”, besluit Mustafa.