106 stewards tijdens coronacrisis aan het werk

106 verschillende stewards, die zich in totaal duizenden uren inzetten voor het ETZ en haar patiënten. De intrede van COVID-19 ging gepaard met de inmiddels welbekende coronamaatregelen. Maatregelen die mensen moeten naleven. Om dat in goede banen te leiden werkte het ETZ met stewards. Lenn van Dijk (22) was er vanaf het begin bij. Hij is de steward met de meeste uren (meer dan 1000) achter zijn naam: "We hebben het echt samen gedaan." 

Het is januari 2020 als de Tweede Kamer het bericht krijgt over de uitbraak van een nieuw coronavirus in de Chinese stad Wuhan. Eén maand later heeft het virus voet aan de grond gekregen in Nederland en dan gaat het snel. De ziekenhuizen stromen vol. Om - te midden van alle chaos - rust te creëren, hielpen de ETZ-stewards de patiënten op weg in de voor iedereen turbulente periode. 

Bewustwording

Het sleutelwoord dat goed past bij het werk van de stewards? Bewustwording. Dat is eigenlijk als een rode draad verweven in het takenpakket van Lenn. "Het begon vrij simpel met mensen op bepaalde dingen wijzen, zoals het dragen van een mondkapje", vertelt hij. Daarna volgden de berichten dat de coronasituatie steeds nijpender werd. Vanaf dat moment kwamen er andere maatregelen bij. Zo zijn er in december 2020 ontvangstbalies neergezet. Aan de hand van borden konden de patiënten zien waar ze terechtkonden voor bijvoorbeeld bloedafname of een afspraak in het ziekenhuis zelf. De stewards achter de balie konden op hun computer zien of de mensen met of zonder begeleiding naar binnen mochten.

Daarna kregen de mensen een afspraakbewijs uit de zuil, waarna de stewards ze nog eventjes de weg wezen als dat nodig was. De reacties op deze hulpvaardigheid waren wisselend. "In het begin hielden mensen zich goed aan de regels, maar naarmate de coronacrisis voortduurde, merkte ik wel een terugval", herinnert Lenn zich. "Je merkte ook dat mensen dachten: daar staan ze weer bij die balies en dan móeten we er weer langs. Lang niet iedereen, hoor. Ik heb ook veel mensen geholpen die ons heel dankbaar waren voor bijvoorbeeld de ondersteuning bij het aanmelden." 

Laag bezoekersaantal

Tijdens zijn werk als steward heeft Lenn veel maatregelen voorbij zien komen. Hij hoeft niet lang na te denken over de maatregel die de meeste weerstand opriep bij mensen. Dat was het bezoekersaantal. "Bij stelletjes waarbij er maar één persoon naar binnen mocht was dat vaak het geval. Dan werd er nog snel een klein zinnetje over je gezegd of men stopte echt om je nog even wat te vertellen", aldus Lenn. Dat soort situaties raakten hem persoonlijk niet, maar bij collega's zag hij weleens het tegenovergestelde: "Wij hebben ook een aantal meiden die van dat soort reacties schrikken." 

Het lage bezoekersaantal was dus vooral voer voor een discussie met de stewards. "Dat was eigenlijk de voornaamste reden dat wij daar zaten. Mensen wisten het, maar alsnog hielden sommige er geen rekening mee, helaas", aldus Lenn. 

Reanimatie

Hoewel het Lenn's voornaamste taak was om alles rondom de coronamaatregelen goed te regelen, maakte hij ook andere dingen mee. Eén daarvan zal hij hoogstwaarschijnlijk nooit meer vergeten. "Ik had een dagdienst en was bezig met de ontvangst. Plotseling kwam er een man naar binnen rennen, die zei dat er een vrouw was gevallen. Ik ging ervan uit dat ze zich hooguit flink bezeerd had en dat het dus wel goed kwam." Toen Lenn ter plaatse kwam, belandde hij echter in een hele andere situatie. "Die vrouw bleek op dat moment hartfalen te hebben. Samen met mijn collega Arjan heb ik toen snel gehandeld. We zorgden ervoor dat het reanimatieteam ter plekke kon komen en hebben haar in de stabiele zijligging gelegd." Uiteindelijk konden ze opgelucht ademhalen, toen bleek dat de vrouw het had overleefd. 

Dat maakte natuurlijk wel de nodige indruk op Lenn. "Kort daarna hebben wij ons verhaal gedaan. Mensen bieden dan, ook vanuit het ziekenhuis, natuurlijk hulp aan in de vorm van een gesprek. Dat was dan niet nodig, maar toch speelde de film in ons hoofd nog even opnieuw af." Voor collega Arjan werd die film een tijdje later opnieuw werkelijkheid. "Toen mocht reanimatie helaas niet meer baten en daar krijgt zo'n jongen natuurlijk wel een klap van", vertelt Lenn. 

Samenwerking

Ook dat soort voorvallen horen, jammer genoeg, bij het werk van een steward. Wanneer aan Lenn wordt gevraagd naar een positieve ervaring, is hij stellig: "De samenwerking was super en er werd weinig geklaagd. Ik had toffe collega's en ik denk dat we daar als team geluk mee hadden. We konden het aan met elkaar." Zelf heeft het stewardschap in coronatijd hem het nodige opgeleverd. "Ik heb gewoon anderhalf jaar continu gepraat met mensen. Dat maakt je een stuk spraakzamer", geeft Lenn aan. Hij denkt ook niet dat hij de enige is die stappen heeft gemaakt: "Mijn collega Arjan kwam er ook bij als normale steward en kreeg vaak wat meer verantwoordelijkheid waar hij vervolgens weer van leerde", vertelt hij. "Verder zijn er ook collega's die nu op de afdeling Bloedafname werken, dus het is allemaal goed vooruitgegaan.

De stewards zijn via uitzendbureau Recruit a Student bij het ETZ aan het werk gegaan. Al 12 jaar werkt het ETZ met hen samen om studenten in te zetten daar waar er behoefte aan is. Het ziekenhuis waardeert het erg dat Recruit a Student tijdens de crisis snel kon helpen.