Netwerkdag 'Traumazorg doen we samen'

De netwerkdag 'Traumazorg doen we samen' van 26 oktober stond in het teken van het verwerven van nieuwe inzichten, de verbinding maken met elkaar en elkaar beter leren kennen. Zorgprofessionals van de Brabantse ambulancezorg en medewerkers werkzaam op de acute zorgafdelingen in het level 1 traumacentrum ETZ kregen een kijkje in elkaars keuken. Ruim 100 professionals waren aanwezig bij de Beekse Bergen in Hilvarenbeek. De dag werd georganiseerd door het ETZ, RAV Brabant-Zuidoost, RAV Brabant Midden-West-Noord en Netwerk Acute Zorg Brabant.

Kennismaken

Sofie van den Enk, dagvoorzitter en presentatrice voor tv en radio, heet de zorgprofessionals welkom in de Serengeti Lounge. 'Kennen jullie elkaar allemaal al?' Velen schudden nog hun hoofd. De gezichten ken je vaak al wel, maar ben jij ambulanceprofessional die de patiënt overdraagt op de spoedeisende hulp, dan ben je door de hectiek van de werkzaamheden al snel weer weg. En als zorgverlener op de traumakamer ben je volledig gefocust op je patiënt die net binnen wordt gebracht. Geen tijd voor koffie dus. De dag in de Beekse Bergen is een mooie kans om je collega's in de regio beter te leren kennen. Want door van elkaar te leren, kunnen we de zorg voor de acute patiënt nog beter organiseren, is de gedachte. 

_{De tekst gaat verder onder de foto.}

_{Dagvoorzitter Sofie van den Enk heet alle zorgprofessionals welkom.}

Dilemma's

De ochtend start met twee inhoudelijke presentaties over hoe de traumazorg georganiseerd is in Nederland en welke complexiteiten daar een rol bij spelen. Pieter Leliefeld, traumachirurg ETZ, vertelt over levelcriteria en ISS-scores, het reilen en zeilen binnen een level 1 traumacentrum en welke expertise daar geleverd wordt. Daarna geeft Chris Bruggeman, manager Zorg bij RAV Brabant Midden-West-Noord, een presentatie over de ambulancezorg en wat er allemaal op de ambulancehulpverlener afkomt wanneer ze de verantwoordelijkheid krijgen over een traumapatiënt. Bij de grote trauma's is vaak de keuze wel helder: dan ga je naar een level 1 traumacentrum. Echter, vaak is het klachtenpatroon zeker in het begin nog niet zo zorgwekkend.  In de loop van de dag komen deze dilemma’s in de subsessies nog veelvuldig aan de orde.

Van co-existentie naar samenleven

Voordat de subsessies beginnen is eerst nog het woord aan Patrick van Veen, gedragsbioloog, hij neemt het stok(staart)je over van Chris. Hij begint zijn innemende presentatie met het tonen van een reeks apenfoto's. Patrick is gespecialiseerd in het gedrag van apen en in het trekken van parallellen met hoe mensen zich tot elkaar verhouden. 'Wat betekent "samenwerking" nu eigenlijk', is de eerste vraag die de gedragsbioloog de genodigden in de Serengeti Lounge stelt.

Volgens Patrick is een van de kenmerken van samenwerken dat het iets moet opleveren. Daarbij spelen allerlei onbewuste processen een rol, want gedrag beïnvloedt gedrag. Patrick toont met illustratieve beelden - van apen - aan dat het opbouwen van een relatie een rol speelt in de samenwerking. Van samen bestaan - co-existentie - evolueert de relatie naar samenleven en samenwerken. Samen kúnnen we elkaar versterken, mits we gebruikmaken van elkaars expertise.

_{De tekst gaat verder onder de foto.}

_{Patrick van Veen gedragsbioloog trekt tijdens zijn presentatie parallellen tussen aap en mens.}

Parallelsessies

Na de apenpresentatie gaan de deelnemers in groepen uiteen en doorlopen ze vier subsessies waarin diverse casuïstiek aan bod komt. Ambulanceprofessionals uit de regio's zuidoost en midden-west-noord delen een casus en de overwegingen waar ze mee te maken kregen ten tijde van het ongeval. Sofie van den Enk begeleidt zorgverleners bij een paneldiscussie, waar zij openhartig kunnen vertellen waar ze in hun werkzaamheden tegenaanlopen. ‘Achteraf is het altijd makkelijk praten’, maar tijdens een acute situatie heb je het te doen met de beperkte informatie die je hebt. Hoe kunnen we elkaar hierin vinden en begrijpen? En: waar liggen kansen?

_{De tekst gaat verder onder de foto.}

_{Sofie van den Enk leidt de paneldiscussie.}

Lunch, informatiemarkt en film

Tijd voor pauze. Naast wie zat ik nu eigenlijk in de subsessies? Ken ik hem of haar al? Waar wordt deze persoon blij van in zijn baan? Een gesprekje tijdens een goed verzorgde lunch. Een bezoekje aan de informatiemarkt, een kijkje nemen in de ambulances of de film ‘traumazorg doen we samen te bekijken. ‘De film die wordt ingezet als scholingsfilm voor nieuwe medewerkers binnen de ambulancezorg en medewerkers van het level 1 traumacentrum. Uiteraard was er ook nog even tijd om te aarden na alle informatie tijdens de ochtend. En dan weer door naar deel 2 van deze netwerkdag,  waar de volgende subsessies op het programma staan.

_{Subsessie: casuïstiek}

Afsluiting

Tijdens de plenaire afsluiting stelt dagvoorzitter Sofie de genodigden nog een keer de vraag: kennen jullie elkaar al? De glimlach die verschijnt op veel gezichten, geeft daarop een bevestigend antwoord. Na deze positieve afsluiting gaan de bezoekers nog samen op safari.

De eerste netwerkdag 'Traumazorg doen we samen' is a wrap. Genoeg inspiratie voor een mogelijk vervolg.