Toon Nooren heeft prostaatkanker en overwint corona

Toon Nooren (76) heeft kwaadaardige prostaatkanker. Daarmee behoort hij tot de oudere en de kwetsbare doelgroep in Nederland. Als daar ook nog eens corona bij komt, lijkt dat een behoorlijke domper. Maar niet voor Toon: “Mij krijgen ze niet bang.”

Koorts is een bijwerking van chemotherapie. Toen Toon na zijn tweede chemokuur verhoging kreeg, dacht hij: “Dat zal wel door de chemo komen.” Omdat Toon zo optimistisch is ingesteld, werd hem na de chemokuur nadrukkelijk verteld om bij koorts toch even te bellen. Dat heeft hij gedaan. Twee dagen later bleek het dan toch corona te zijn.

Midden in het leven staan

Ondanks de koorts voelde Toon zich best goed. “Ik heb gehoord dat ik de eerste twee dagen erg ziek ben geweest. Ik heb natuurlijk flink liggen zweten, maar heb daar helemaal geen erg in gehad."
Volgens Toon komt dat doordat hij altijd positief is. “Zes jaar geleden kreeg ik de diagnose prostaatkanker. Ik heb toen gelijk tegen mijn kinderen gezegd: ik ben pas ziek als ik ziek ben en dat voel ik me nu niet." Toch werd hem tijdens zijn ziekenhuisopname gevraagd of hij wilde nadenken over reanimatie, waarop hij het antwoord al vrij snel wist: natuurlijk wil ik dat, ik sta midden in het leven!”

Muziek

Acht dagen lang lag Toon in het ziekenhuis. Hij benutte zijn tijd voornamelijk met muziek luisteren. “Als je iemand met een lach benadert, krijg je dat terug. Als je chagrijnig kijkt, dan zeggen mensen: 'daar gaan we niet naar toe.'” Dat merkte Toon ook in het ziekenhuis. “Ik had de hele dag rock ’n roll muziek uit de jaren '50 en '60 aanstaan. Als de verpleegkundigen dan mijn kamer in kwamen, hoorde ik ze, ondanks dat ik corona had, zeggen: eindelijk eens een vrolijke kamer.”

Bijzonder goede verzorging

“Het personeel kwam iedere dag vrolijk mijn kamer binnen. Ondanks dat ik corona had, zwaaide ik ze iedere ochtend goedemorgen toe. De mensen in het ETZ doen allemaal hun stinkende best en ik ben daar bijzonder goed verzorgd.” Dat hij zo weinig bezoek mocht krijgen, vond Toon niet erg. “Ik zeg altijd maar zo: als mijn vrouw, kinderen én kleinkinderen het goed hebben, heb ik het ook goed. Ik kan wel zeggen het was moeilijk, maar daar koop je niks voor. Je wordt er uiteindelijk alleen maar zieker door."

Coronavrij

Toon is inmiddels coronavrij en helemaal opgeknapt. Hij zit weer thuis, zoals het hoort. “Ik ben blij en opgewekt. Zo lang ik rondloop, ren je gewoon met me mee en anders niet. Het enige waar ik last van heb, is dat ik van mijn broer niet naar buiten mag," zegt hij lachend. “Iedereen kan zeggen wat ‘ie wil, maar ik laat mij niet ziek praten! Ik kijk positief vooruit en ik ben pas dood als ik dood ben," aldus de optimistische Nooren.