Een open uitstraling en persoonlijke benadering: het visitekaartje van onze vrijwilligers Janny en Monique.

Janny en Monique

Met een grote (aanstekelijke) glimlach, voorzien Janny en Monique patiënten in de wachtkamer van koffie of thee. Ze komen vaak in aanmerking met patiënten die nerveus zijn. Dat merk je meteen, maar een lading positieve energie en kopje koffie of thee is het beste medicijn om iemand even zijn zorgen te laten vergeten als je het hen vraagt.

Het ETZ is altijd op zoek naar vrijwilligers die dit fijne team willen komen versterken. Er zijn verschillende functies waarin je als vrijwilliger aan de slag kan gaan. Het draait uiteindelijk om één ding, en dat is: de patiënt heel even ontzien van zijn zorgen. Janny en Monique vertellen hoe zij dit doen in hun functie als gasvrouw op de polikliniek. 

Wat fijn om te zien dat jullie een goede klik hebben samen. Neem ons mee naar het begin  

“Al sinds 2019 werk ik als gastvrouw in het ETZ. Na een tijdje de rondes alleen te hebben gelopen kwam Janny” begint Monique het verhaal. “Vanaf dat moment werken we altijd samen” vult Janny haar aan. Ze zijn een vrolijk en toegankelijk duo en maken graag een praatje met patiënten en bezoekers. “Je ziet vaak dat patiënten zenuwachtig zijn. We vullen dan de ruimte met positieve energie, dat is ons visitekaartje.” Monique: “Ja, dat gaat ons goed af, toch Janny? We proberen de gedachten van een patiënt even te verzetten, door het over leuke dingen te hebben. Je ziet dan al snel een lach op het gezicht komen en dan weet je dat je echt iets voor iemand hebt betekend.”

Janny en Monique - Beide vrijwilliger bij het ETZ

Zowel Janny als Monique zijn geen types die stilzitten. Nadat ze zijn gestopt met werken, bleven ze de behoefte houden om in contact te blijven met mensen. Via advertenties zijn ze bij het ETZ uitgekomen. “We komen met veel verschillende culturen en leeftijden in aanmerking, dat maakt het werk iedere keer anders.” Vertelt Monique. “En we hebben ook veel contact met het personeel. We spreken eigenlijk zo veel mensen op een middag. Daar halen we veel voldoening uit” vertelt Janny. 

Ze denken vaak dat we zusjes zijn

“De glimlach van iemand komt altijd vanzelf”, vertellen ze. “We zien regelmatig dat mensen ons herkennen wanneer ze vaker terugkomen voor een afspraak” vertelt Janny; “een tijdje terug kwamen we wekelijks dezelfde jongen tegen in de wachtkamer. Nadat we hem even niet hadden gezien, kwam ik hem weer tegen. Monique was toen op vakantie. Direct vroeg hij naar Monique, dat vond ik zo leuk. We worden dus echt als duo gezien.” “Dat was leuk inderdaad! We zijn ook echt een duo, ze denken vaak zelfs dat we zusjes zijn. Zo erg is het haha.”, vult Monique haar aan.

De rondes worden gedaan van maandag tot en met vrijdag, twee keer per dag. Monique en Janny werken, net zoals de rest van de vrijwilligers, een vast dagdeel in de week. Janny: “Daar kijk ik altijd weer naar uit. We hebben niet alleen leuke gesprekken met elkaar, maar ook met patiënten en bezoekers.” Monique: “We leren veel nieuwe mensen kennen, én je wordt als vrijwilliger ook écht gewaardeerd.” Hoe dat het vrijwilligerswerk in het ETZ wordt gewaardeerd, dat lees je in het verhaal van Anita

Net als Janny & Monique aan de slag als vrijwilliger? We zijn altijd op zoek naar enthousiaste en behulpzame collega's voor het vrijwilligersteam. Ga voor meer informatie naar de vrijwilligerspagina op onze website.