Vandaag drinken we een kop koffie met Evi Bontjer, Interventielaborant bij de afdeling Cardiologie. We spreken haar op locatie ETZ TweeSteden waar we vriendelijk worden welkom geheten op de afdeling Hartkatheterisatie.
Laten we meteen van wal steken. Hoe ben jij op deze afdeling terecht gekomen?
Evi vertelt ons over het begin van haar zorgloopbaan. Deze begon met een opleiding MBO Verpleegkunde waarna ze doorstroomde naar het HBO traject: “Ik liep stage op de afdeling Cardiologie en werkte tijdens het schrijven van mijn scriptie in de flexpool. Ik ontdekte dat ik bij Cardiologie wilde blijven, solliciteerde en kreeg een baan als verpleegkundige. Mijn collega Yet werkte ook op de verpleegkafdeling Cardiologie, maar stroomde later door naar de Hartkatherisatiekamers als Interventielaborant. Ik raakte enthousiast van haar verhalen. Ik besloot een dagje mee te lopen en was meteen verkocht”, vertelt Evi ons stralend. Inmiddels loopt ze alweer bijna 2 jaar op de afdeling rond, waarvan eerst 13 maanden in opleiding.
Wat een leuk verhaal! Waarom was je meteen verkocht na die meeloopdag?
“Het is een ontzettend leuk team. We werken op een afdeling met soms ingewikkelde behandelingen”, begint Evi haar verhaal. Op de HCK worden hartkatherisaties uitgevoerd, dotterbehandelingen gedaan en pacemakers en ICD’s geïmplementeerd. ”Maar er is ook altijd genoeg ruimte voor gezelligheid en humor”, steekt Evi haar verhaal af. En die ruimte is er niet alleen tussen collega’s onderling, begrijpen we van Evi. Je bent in de behandelkamer met één patiënt die niet onder narcose is, enkel lokaal verdoofd. Daardoor is er ruimte voor een praatje en een grapje. Zo kun je in een informele sfeer de spanning wat verlichten’’, vertelt Evi die verschillen ziet in patiënten. “Elke patiënt is anders, van binnen en van buiten. Dat vraagt dus ook om een eigen aanpak. Je kunt de patiënt hier echt je volledige focus en aandacht geven, en dat maakt de zorg op deze afdeling heel mooi”, vult ze haar verhaal aan. “Bovendien laten de cardiologen je meedenken en vragen ze je advies tijdens het uitvoeren van een behandeling. Je input en ervaring als Interventielaborant worden echt gewaardeerd”.
Klinkt als een fijne werksfeer! En hoe zit het met de praktische zaken?
“We hebben regelmatige werktijden. Je werkt van 8:30u tot 17:00u”, aldus Evi die weet dat dit geen vanzelfsprekendheid is in de zorg. Ze vervolgt: “Je hebt soms wel samen met een andere collega en een cardioloog oproepdienst. Dit is 1 keer doordeweeks en ongeveer 1 keer per 4-5 weken in het weekend. En moet je tijdens je oproepdienst midden in de nacht aan de slag? Dan hoef je pas 8 uur na je eindtijd weer op de afdeling te zijn”.
Kun je ons ook iets vertellen over de werkzaamheden?
‘’We starten eigenlijk altijd met een dagstart, dan nemen we de bijzonderheden van de dag door met het team. Je hoort dan bij welke kamer je ingepland staat: de pacemakerkamer of een van de interventiekamers. Je staat in een kamer altijd met 3 interventielaboranten en een cardioloog”, vertelt Evi terwijl ze een slok van haar koffie neemt. “Er zijn in zo’n kamer tijdens een behandeling verschillende taken die uitgevoerd worden door de interventielaboranten. We wisselen daarin de hele dag door af, zodat je niet de te lang aan één stuk dezelfde werkzaamheden doet. Je staat steriel, bent omloop of monitoring. Zo houden we het samen leuk en uitdagend”. De steriele collega staat naast de dokter, terwijl de collega op omloop materialen aangeeft en zorg draagt voor de patiënt. De collega die zich over de monitoring buigt noteert de informatie voor de verslaglegging en richt zich op de ritmebewaking. “En ook de collega’s die nog in opleiding zijn worden gewoon meegenomen de kamer in”.
Je gaf al aan dat je zo’n 13 maanden in opleiding bent. Hoe gaat dat precies in die periode?
“Dat klopt, tijdens het eerste deel van de opleiding krijg je vooral algemene informatie. Dit is de BAZ, of Basis Acute Zorg. Meerdere collega’s uit het ziekenhuis volgen dit deel, zoals bijvoorbeeld collega’s van de Intensive Care. Daarna spits je je in het tweede deel toe op de dingen die je moet leren om Interventie Laborant te worden”, legt Evi uit. “Je werkt gewoon vanaf dag één mee op de afdeling. Wel boventallig, zodat je de ruimte hebt om mee te kijken en te leren. Daarnaast moet je af en toe naar school voor theorieles. Je leert vooral op de vloer en draait écht mee als collega.”
Klinkt goed, dat leren in de praktijk. En wanneer kom je in aanmerking voor de opleiding?
“Zelf dacht ik destijds dat ik niet op deze afdeling zou kunnen werken, omdat ik niet de juiste ervaring had. Maar dat was helemaal niet waar! Als je relevante werkervaring en/of affiniteit hebt met Cardiologie of ervaring met angiografie hebt opgedaan als Radiologisch Laborant kun je al solliciteren naar een opleidingsplek. Je leert hier op de vloer het vak, dus je motivatie is belangrijker dan je ervaring”, legt Evi ons uit. Het team heeft dan ook verschillende achtergronden. Zo zijn er collega’s die van de röntgenafdeling komen, collega’s die verpleegkundigen zijn en ook collega’s die van de Cardiologie afkomen.
Best toegankelijk dus! Nog een afsluitende vraag: Hoe zou je het ETZ in één woord omschrijven?
“Is één zin ook goed? Het is een plek waar hard gewerkt wordt, maar waar ook saamhorigheid en gezelligheid een plek hebben”.