'Ik ben trots in het kwadraat'

In positieve zin is er veel veranderd sinds ik mijn ‘gastric sleeve’ kreeg. Ik zit weer lekker in mijn vel, draai mee in de maatschappij, kan gemakkelijk kleding kopen en heb meer energie. Bovendien ben ik van mijn suikerziekte af. Ik spoot vier keer per dag insuline en nam daarnaast nog tweemaal daags een tablet. En nu? … Zero, al na vier maanden! Zelfs mijn slaapapneu is over.”

De goedlachse Arjan Biekens glundert. “Ik ben trots in het kwadraat.” In acht maanden tijd ging hij van 148,6 kilo naar 88,5 kilo. De voormalig vrachtwagenchauffeur uit Elshout heeft altijd veel vrienden gehad, maar durfde zich steeds minder op straat te vertonen. ‘Bankhangen’ was het enige wat hij nog deed.

Wandelen

“Mijn vrienden gaven me tweeënhalf jaar geleden hondje Ozzy cadeau, omdat ik aan het vereenzamen was. Vóór de operatie liet ik hem uit in mijn tuin. Nu loop ik samen met mijn wandelmaatje Franca (47) en Ozzy gemiddeld zo’n 40 tot 60 kilometer per week.
Toen Franca mijn opmerking bij de plaatselijke benzinepomphouder hoorde, dat ik aan het wandelen was, liet ze me via een Facebookberichtje weten dat ze wel een keer mee wilde wandelen. Door al die kilometers is er een echte vriendschap ontstaan. Meedoen aan de ‘SamenLoop voor Hoop’ in Heusden was voor mij één van de hoogtepunten.

Ik liep deze tocht voor mensen met kanker, maar ook voor mezelf. Ik sta weliswaar bekend als ‘de bonte hond’ en iedereen kent me, maar nu waren er mensen die me niet herkenden. Ik kreeg veel complimenten. Ook van mensen van wie ik het niet verwachtte,” Arjan klinkt ontroerd. “Ik liep op wolken.”

Buurtpreventie

“Zestien jaar geleden verloor ik mijn arm bij een vrachtwagenongeluk en belandde in de WAO. Toen veranderde mijn leven op een negatieve manier. Het ongeluk was geen vrije keuze. De operatie op 3 september 2014 was dat wel en veranderde mijn leven in positieve zin. Zo werk ik nu mee aan buurtpreventie. Nooit gedacht dat ik dat zou doen.”

Geniet van eten

“ Ik kan alles eten, maar in veel kleinere porties. Doordat ik langzamer eet, proef ik de smaak veel beter. Juist daardoor geniet ik veel meer van eten. Zo heb ik aan een paar frietjes al genoeg. Het is voor mij geen gemaksvoedsel meer, dat ik drie keer per week at, maar een traktatie. Toen ik na een halfjaar mijn nieuwe ‘geboortedatum’ liet tatoeëren, heb ik het gevierd met een paar frietjes.”

Stukjes geluk

“ Het zijn kleine stukjes die het geluk steeds groter maken. Zo was ik laatst bij een rockconcert van AC/DC, waar ik eindelijk een passend tourshirt kon kopen. Maat XL. Mijn zwembroek is nu maat M. Van broeken draag ik de Amerikaanse maat 34 in plaats van driekwarts herenmaten 70-72. Mijn lichaamsbouw is niet meer volslank, maar NORMAAL. Dat is geweldig! Mede door de waarschuwing van de internist: ”Jij wordt zo niet oud”, zette ik de knop om en heb ik op mijn 48ste weer zin in het leven.”