Wij hebben op de ic geen voor- of natraject met een patiënt. We zien ze alleen als ze levensbedreigend ziek zijn. Ik vind het geweldig om voor kritieke zieke mensen te zorgen en hun familie te begeleiden.
Nazorgpoli
Een ic-opname is een zeer nare ervaring in het leven, met een grote impact. Mensen die op de ic hebben gelegen, houden vaak geestelijke of lichamelijke klachten, we noemen dat het post intensive care syndroom. Je levert altijd iets in. Hoe ouder je wordt, hoe lastiger het revalideren is. Daarom ben ik samen met een collega in 2010 begonnen met de nazorg poli. We vragen hoe het met patiënten gaat ná de ic-opname en geven advies.
Dankbaarheid
Als iemand overlijdt op de ic, vind ik dat oprecht heel verdrietig Als er iemand bijna stervend binnenkomt en met inspanning van het hele team een paar dagen later weer hersteld is het geweldig! Ik tref patiënten die weken, maanden en soms jaren na een opname komen vertellen hoe het met ze gaat. Die dankbaarheid is fantastisch.
Ethische kant
Ik sta voor zinvolle zorg. Technisch kan van alles, maar wat wil de patiënt? Wij kunnen vaak op het kritieke moment niet met de patiënt praten. Die ethische kant is interessante. Je levert altijd in op een ic. Als er niets meer is om in te leveren, kun je je afvragen of het zinvol is om tot actie over te gaan.
Collega’s
Naast de ic ben ik op verschillende ander terreinen actief. Zo vind ik het leuk om collega’s te spreken tijdens IFMS-gesprekken (Individueel Functioneren Medisch Specialisten). Ook calamiteiten onderzoeken vind ik interessant. We onderzoeken fouten, zodat deze in de toekomst voorkomen kunnen worden. Tot slot ben ik actief in de commissie peer-support: collega’s helpen die nare dingen meemaken op het werk.
Aandachtsgebieden
- Nazorgpoli
- Reanimatie commissie